Μουσείο Άλατος

Στο μουσείο ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να μάθει οτιδήποτε σχετίζεται με το αλάτι από την πρώτη εμφάνισή του στον πλανήτη μέχρι τις μέρες μας.

Τη σχέση του με την οικονομία, την υγεία, τη γεωργία, την κτηνοτροφία, το περιβάλλον, τον τουρισμό και τη θρησκεία.

Να γνωρίσει τα είδη των αλατιών, την ποικιλία των χρωμάτων και της κοκκομετρίας τους.

Να εντυπωσιαστεί από τις 14.000 χρήσεις του.

Να πληροφορηθεί για τις ενεργείς και εγκαταλελειμμένες αλυκές όλης της χώρας. Για την ιστορία της Άσπρης Αλυκής, της Αλυκής Τουρλίδας, αλλά και για την ιστορία της Μαύρης Αλυκής καθώς και εκείνης της Σκοποβολής που λειτουργούσαν στο Μεσολόγγι μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1930.

Να δει έργα τέχνης καλλιτεχνών εμπνευσμένων από το αλάτι αλλά και την μοναδική, γνωστή στην Ελλάδα, συλλογή 1500 αλατιερών που χρονολογούνται από τον 19ο αιώνα μέχρι τις μέρες μας.

Να παρακολουθήσει από κοντά την διαδικασία καλλιέργειας και παραγωγής του αλατιού και τα παλιά μηχανήματα συγκομιδής του και τέλος από τον περιβάλλοντα χώρο του Μουσείου να απολαύσει τη μαγεία της λιμνοθάλασσας και τη ζωή των εκατοντάδων σπάνιων πτηνών που ενδημούν στον εξαιρετικό υδροβιότοπο της.

Η Ιστορία του Κτηρίου

Ανακαλύψτε την πορεία του κτηρίου του Μουσείου Άλατος μέσα από τα χρόνια.

1939-1960

Ο Θάλαμος

Το κτήριο όπου στεγάζεται το Μουσείο οικοδομήθηκε το 1946. Του είχε αποδοθεί η ονομασία ``Θάλαμος`` διότι χρησίμευε ως χώρος διαμονής των αλυκάριων που ερχόταν είτε από το Μεσολόγγι είτε από τα Ιόνια Νησιά για να εργαστούν στην καλλιέργεια και την συγκομιδή του αλατιού. Ήταν χωρισμένο σε πέντε ανεξάρτητα δωμάτια που είχαν είσοδο και έξοδο από την πλευρά των αλυκών. Απέναντι από τον «Θάλαμο» και μέσα στη θάλασσα, ήταν χτισμένη η «τουαλέτα» κατά τα πρότυπα της εποχής, ενώ δυτικά του κτηρίου από το 1939 είχε κατασκευαστεί ανοικτή υδατοδεξαμενή η οποία, όταν χτίστηκε ο «Θάλαμος», σκεπάστηκε προκειμένου να συγκεντρώνει τα βρόχινα νερά μέσω υδρορροών που τοποθετήθηκαν στο γείσο των κεραμιδιών.

1960-1982

Η νέα παραγωγή

Το 1960 ήταν η εποχή που άρχισε η εκβιομηχάνιση της χώρας . Σε αυτά τα πλαίσια πραγματοποιήθηκαν αλλαγές στην παραγωγική διαδικασία του αλατιού . Οι εργασίες γινόταν πιο εύκολα, χρειαζόταν όμως λιγότεροι εργάτες. Παράλληλα η καθημερινή εύκολη πρόσβαση των Μεσολογγιτών στην αλυκή ήταν πια εφικτή, αφού εν τω μεταξύ είχε επισκευαστεί ο δρόμος της Τουρλίδας και υπήρχαν και μέσα μεταφοράς όπως το ποδήλατο σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Έτσι το κτίριο σταμάτησε σταδιακά να χρησιμοποιείται ως κοιτώνας και μετατράπηκε σε αποθήκη άχυρου για την τροφή των αλόγων που «έσερναν» τα βαγονέτα μεταφοράς του άλατος.

1983-2010

Η εγκατάλειψη

Από το ΄83 και μετά, αφού πρώτα χρησιμοποιήθηκαν τρακτέρ για να σέρνουν τα βαγονέτα, εισήχθησαν για τον ίδιο σκοπό οι ντιζελομηχανές στην παραγωγή. Σαν μικρό τρενάκι ,διέσχιζαν όλη την αλυκή μεταφέροντας τους τόνους του αλατιού. Ήταν η ώρα να αποσυρθούν τα άλογα και φυσικά να εκλείψει η ανάγκη της στέγασης και αποθήκευσης της τροφής τους. Το κτίριο , άχρηστο πια, εγκαταλείφθηκε στην τύχη του και καθώς βρισκόταν έκτοτε εκτεθειμένο στα στοιχεία της φύσης, άρχισε να καταρρέει. Έτσι , σε κατάσταση ερειπίου ευρισκόμενο, το 2010 παραχωρήθηκε από τον δήμο Μεσολογγίου στη «Διέξοδο», με σκοπό την ίδρυση και λειτουργία του πρώτου Μουσείου Άλατος στη χώρα.

2010-2020

Η “Διέξοδος”

Δυστυχώς, το 2010, έμελλε να είναι η χρονιά που η Ελλάδα μπήκε στην περιπέτεια μιας ακόμη βαθιάς οικονομικής κρίσης που δεν άφησε αλώβητο και τον πολιτιστικό οργανισμό της «Διεξόδου». Ωστόσο το όνειρο των εμπνευστών της ίδρυσης του Μουσείου όχι μόνο δεν έσβησε αλλά αντιθέτως η φλόγα δυνάμωνε μέσα τους αφού φρόντιζαν στο μεταξύ για τον εμπλουτισμό των εκθεμάτων του μουσείου που οραματίζονταν. Το 2018, που άρχισε να σταθεροποιείται η οικονομία της χώρας, η «Διέξοδος» ξεκίνησε τις εργασίες, έχοντας συμπαραστάτη τον δήμο της Ιερής Πόλης που φρόντισε για την ανακατασκευή της στέγης. Έκτοτε οι ιδρυτές του Μουσείου δίνοντας όλες τις ψυχικές και οικονομικές τους δυνάμεις και έχοντας την έμπρακτη αγάπη των φίλων τους κατόρθωσαν να δημιουργήσουν το πρώτο και μοναδικό Μουσείο Άλατος στην χώρα το οποίο με μεγάλη περηφάνια παρέδωσαν τον Σεπτέμβριο του 2020 στην κοινωνία της Ελλάδος.

Βουνό Άλατος

Νίκος Σιάμος 2018

Ένα πολύτιμο υλικό, όπως το αλάτι, η ιστορία της αλυκής που συνδέεται με την ιστορία του τόπου και των ανθρώπων του και ένα εξαιρετικό μουσείο, ιδιαίτερα χρήσιμο για την εκπαίδευση και την ενημέρωση. Θερμά συγχαρητήρια στην οικογένεια Κορδόση!

Κατερίνα Σακελλαροπούλου

Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας

Ο ιδρυτής της Διεξόδου Νίκος Κορδόσης για δεύτερη φορά δημιουργεί στην Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου ένα καινούργιο Μουσείο που έλειπε από την Ελλάδα. Με την βοήθεια του Δήμου βρήκε τον κατάλληλο χώρο, ένα απλό χαμηλό εγκαταλειμμένο κτίριο μέσα στις Δημοτικές Αλυκές της Τουρλίδας, το οποίο με τη φροντίδα και την καλαισθησία του ίδιου και της συντρόφου του Δέσποινας το μεταμόρφωσαν σε ένα σύγχρονο Μουσείο Άλατος, μοναδικό στην Ελλάδα. Μια ενέργεια που αποδεικνύει το πόσο νοιάζονται τον τόπο και την ιστορία του.

Θοδωρος Παπαγιαννης

Γλύπτης – Ομ. Καθηγητής Α.Σ.Κ.Τ. Αθήνας

Έζησα από πολύ κοντά την δημιουργία αυτού του εγχειρήματος. Είναι κάτι το πρωτότυπο, κάτι το μοναδικό. Αφορά την ιστορία του αλατιού όχι μόνο για την Ελλάδα και το Μεσολόγγι αλλά για όλο τον κόσμο γενικά. Είναι τα είδη του αλατιού, είναι τα χρώματά του αλλά περισσότερο αυτό που το κάνει ξεχωριστό είναι ότι παρουσιάζει την σχέση του αλατιού με τον άνθρωπο και τις πολλαπλές δραστηριότητές του.

Προκόπης Παυλόπουλος

Tέως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας

Το αλάτι, θεϊκό κατά τον Όμηρο, έχει ιδιαίτερη συμβολική βαρύτητα στην Ελληνική παράδοση και το Μουσείο το αναδεικνύει με μοναδικό τρόπο, συνδυάζοντας ένα μεγάλο κομμάτι της οικονομικής ιστορίας της πόλης, με δράσεις που ανοίγονται στο μέλλον. Το Μουσείο Άλατος είναι μια ακόμη γενναιόδωρη προσφορά του Νίκου Κορδόση στο Μεσολόγγι για την οποία είμαστε όλοι ευγνώμονες.

Γιάννα Αγγελοπούλου – Δασκαλάκη

Πρόεδρος Επιτροπής "Ελλάδα 2021"

Το Μουσείο Άλατος, αυτό το αρχιτεκτονικά λιτό κομψοτέχνημα πάνω στη θάλασσα, νοτισμένο από την βαρειά ιστορία του τόπου, είναι το συναισθηματικό, βιογραφικό, κοινωνικό αποτύπωμα μιάς ξεχωριστής πόλης και φόρος τιμής ενός άξιου πολίτη στην πόλη που τον γέννησε.

Γιάννης Ψυχοπαίδης

Ζωγράφος - Ομ. καθηγητής Α.Σ.Κ.Τ. Αθήνας

Το Μουσείο Αλατιού στο Μεσολόγγι έχει πολύ μεγάλη ιστορική σημασία για όλους μας. Περικλείει όλα τα σύνεργα παραγωγής του, περικλείει κάθε είδος αλατιού απ' όλα τα μέρη του κόσμου, λευκά και χρωματιστά, ανάλογα από πού προέρχονται. Σε ειδικό τμήμα υπάρχουν μερικές χιλιάδες αλατιέρες. Μερικές από αυτές έργα σπάνιας τέχνης. Το Μεσολόγγι, το όγδοο νησί των Επτανήσων, είναι η μάνα του αλατιού. Από εκεί έφευγαν χιλιάδες τόνοι όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για το εξωτερικό. Χρειαζόταν, λοιπόν, ένα Μουσείο Αλατιού στη γενέτειρά του.

Ηλίας Μαμαλάκης

Chef - Τηλεοπτικός Παρουσιαστής

Το Πωλητήριο

Στο Μουσείο Άλατος θα βρείτε μεταξύ άλλων και το πωλητήριο, με προϊόντα σχετικά με το πολύτιμο αλάτι.

Newsletter Μουσείου Άλατος

Γραφτείτε στο επίσημο newsletter μας.

Μείνετε ενημερωμένοι για όλα τα νέα και τις εκδηλώσεις του Μουσείου Άλατος απευθείας στο inbox σας! Ολοκληρώστε την εγγραφή σας στο newsletter μας σήμερα!